Nieuws

'Eenzaam? Dat was het wel ja", zegt Thalita de Jong wanneer ze terugkijkt op de dertig maanden die achter haar liggen. Tegelijkertijd kan ze een lach niet onderdrukken. ,,De maandag nadat ik tweede was geworden in mijn eerste koers (in Wanzele) had ik me toch weer een hoop vrienden. Van alle kanten kreeg ik berichtjes van rensters hoe geweldig ze het vonden."

Ze was er blij mee. Het deed haar ook goed. Aan de andere kant is ze na meer dan twee jaar terugknokken veranderd, stelt de oud-wereldkampioene (veldrijden, 2016) gelaten vast.

,,Ik heb geleerd dat je egoïstisch moet zijn. Dat je alleen met jezelf bezig moet zijn."

Thalita de Jong was begin 2017 als wereldkampioene veldrijden en de kopvrouw van een nieuwe, rond haar gebouwde ploeg, in de vorm van haar leven toen het noodlot toesloeg. Een zware val was de inleiding van een ware lijdensweg. Blessures, foute diagnoses, een geïrriteerde ploegleiding, depressieve gevoelens, teambazen die niet geloofden dat ze overtraind was, mislukte come-backs. Alles kwam voorbij.

,,Twee jaar lang voelde ik dat ik werd tegengewerkt bij alles wat ik deed om terug te komen. Op een gegeven moment had ik er gewoon geen zin meer in."

Eén man geloofde in die donkere periode nog wel in haar. Davy Wijnant, haar ploegleider bij Experza, wilde samen met haar een nieuwe ploeg opstarten. Er was al een naam: Chevalmeire. Er waren twee hoofdsponsors (Chevalier en Vermeire). Er was een plan. Er waren alleen nog geen rensters.

,,Davy was een van de weinigen die zag wat er echt aan de hand was. Hij geloofde me. Hij wist wat ik er voor deed. Hij zei dat hij me weer gelukkig wilde zien op de fiets."

Het waren de woorden die ze nodig had. Al ging De Jong wel met een slag om de arm het avontuur met Wijnant aan. ,,Ik wilde absoluut klein beginnen." Ze durfde het niet aan om opnieuw in een grotere ploeg te stappen waarbinnen iedereen vol ongeduld de wederopstanding van de oud-wereldkampioene afwachtte. ,,Met mij moet je geduldig zijn", zegt ze lachend.

Wijnant heeft dat geduld, voelt De Jong. Vorige maand pas werd de tweede renster aangetrokken: de Zweedse Sara Mustonen. Veldrijdster Febe Schokkaert volgt binnenkort. ,,Eerst zien en dan geloven, zo stond ik er in. Klein beginnen en langzaam uitbouwen." Die les heeft ze de afgelopen jaren wel geleerd.

De ommekeer? ,,Het zal in februari geweest zijn." De Jong zag weer een toekomst en bekeek de wedstrijdkalender.

,,10 juni, regiokampioenschap in Woensdrecht. Die datum zette zich vast in mijn hoofd." Sindsdien gaat het gestaag bergopwaarts. Bij haar eerste koers in Wanzele, werd ze direct tweede. ,,Dat schept dan direct ook weer verwachtingen", weet ze.

Hoe het nu verder gaat? ,,Als eenling ben ik aangewezen op kermiskoersen en criteriums. Later in het seizoen, als ik voel dat ik er aan toe ben, willen we gaan samenwerken met een clubteam om ook grotere wedstrijden te rijden. Voorlopig kijk ik vooral uit naar maandag."